Dag 2. Tienen wordt Tirlemont

Het regent pijpenstelen wanneer we vertrekken voor onze tweede dag in Tienen. Er  liggen 90 km op ons bord. Met een wijde boog rijden we rond Tienen. Na een half uur zitten we niet meer in Tienen maar in Tirlemont. We zijn dus de taalgrens gepasseerd. Het is nat en de paadjes zijn glad. Maar wat is Waals-Brabant  een prachtige streek!

We houden er ,ondanks de gladde kleiondergrond een pittig tempo op na. Het duurt dan ook niet lang of ik lig op mijn sjokkedeize in de netels. Ik zie de rest van me weg rijden, maar de Gust, attent als altijd heeft het gezien en mindert zijn tempo. We rijden een technisch parcours.  De parcoursbouwer was inventief en heeft de meest onmogelijke paadjes op de track gezet.

Aan een grote vierkantshoeve heeft den Dirk de camper geparkeerd en ondanks het flauwe zonnetje besluiten we toch buiten te eten.

De route loopt via Hannut naar Andenne. Nog een korte tussenstop en dan naar Faulx-les-tombe. Daar overnachten we in een camping..Gust heeft de route naar de camping uitgestippeld. Maar eigenlijk is het een wandelpad voor gevorderden.Van fietsen is nauwelijks sprake! We kruipen een bergwand op tussen de verbouwereerde wandelaars  om aan de andere kant van de berg in een modderpoel te belanden.

Om half zes bereiken we de camping; De zon schijnt en Dirk verwelkomt ons met een brede glimlach. Het belooft een gezellige avond te worden, maar amper gezeten , schuift er een grote wolk voor de zon en een half uur later barst een onweer los zoals het alleen kan in de ardennen. We kruipen dicht bij mekaar in de mobilhome en het wordt nog een gezellige avond. Het zal nog de ganse nacht doorregenen.

De vermoeide blik van Frank. let op de gigantische emmer borrelnootjes!