Driesenbikers

Seven horses in the sky! Ons Ardennenoffensief ligt ondertussen een dikke week achter ons en ik was benieuwd of de geleverde arbeid in de ardennen ons ook sterker zou hebben gemaakt. We vertrokken met z'n vijven naar Wechel. Dezelfde groep als in de Ardennen, behalve Camiel. De toertocht van Wechel is volledig vlak maar met nogal wat single-tracks. Veel draaien en keren dus. Dominique gooide dadelijk de knuppel in het hoenderhok en schoot van ons weg. De rest moest dadelijk in de achtervolging! Frank legde zich plat over zijn ouwe 26' inch. Zijn andere fietsen stonden nog vuil in de garage. Nog geen tijd gehad om te kuisen. Het was er niet aan te zien! Als een dolleman draafde hij door het losse zand van de Wechelse bossen. Wij erachter. Iedereen zat goed! Dat voel je! Het is nog maar mei, maar de paden zijn al droog en we ontwikkelden door de geweldige luchtverplaatsing een enorme stofwolk. Seven horses in the sky! Ik besloot even over te pakken maar kwam, o misrekening

Nu zondag reden we alweer de toertocht van Zundert. Met de fiets naar Zundert, toertocht van 45 km en met de fiets terug; in totaal 92 km. Kilometers malen wordt een gewoonte! Tijdens onze noord-zuid reden we 429 km  met een gemiddelde van 15 km per uur. We reden 5750 hoogtemeters, waarvan de meesten tijdens de derde en de vierde dag. De eerste rit liep van Meerseldreef tot Tienen over 150 km. De tweede rit liep van Tienen naar Fauxl-Le-tombe over een goeie 90 km. De derde rit liep van Fauxl-Le-tombe naar Transinne over ongeveer 85 km De laatste rit liep van Transinne naar Torgny over ongeveer 105 km. We aten onderweg acht pakken melkchokolade met nootjes, twaalf broden , een halve bak trappist, een halve bak trippel, een halve bak Duvel een halve bak Chouffe en een volledige bak stella. Sommigen onder ons (waaronder ikzelf) reden vorig jaar ook RocduMaroc. Maar iedereen was unaniem. Noord-Zuid was een pak zwaarder!

De nacht heeft ons deugd gedaan. We slapen met z'n allen op een zaaltje van de B&B. De eigenaar voorspelt ons nog een zware dag. Hoeveel hoogtemeters nog, vragen wij. Hmm, toch nog een 1800 meter! We zitten nu echt diep in de Ardennen. De streek is dun bevolkt. het is er armtierig. Kleine boerderijtjes met een dampende mesthoop voor de deur, waarin wat kippen lopen te scharrelen. De route loopt nu via Tellin, Saint-Hubert naar Herbeumont en naar Virton . Om te eindigen in Torgny. onze provincie Luxemburg heeft een ander landschap da de provincie Namen. Minder geaccidenteerd , glooiender en zeker als de zon schijnt (en dat deed ze vandaag!) idylisch en wonderschoon. Echt waar. We zitten allemaal met dikke benen en we moeten nog 110 km. De ervaring heeft ons geleerd dat de parcoursbouwer ons over elke molshoop, elk haast onbegaanbaar pad, elke hindernis die hij kan vinden , stuurt. We weten dus wat ons te wachten staat. Het parcours wordt minder technisch; langere klimmen, la

Eerst even dit,  Ik sta wat achter met mijn ritbeschrijvingen maar op een camping is er niet altijd internet. En gisteren, na het magische moment bij de grenspaal was het ook niet echt de moment om te gaan zitten bloggen.