De nacht heeft ons deugd gedaan. We slapen met z'n allen op een zaaltje van de B&B. De eigenaar voorspelt ons nog een zware dag. Hoeveel hoogtemeters nog, vragen wij. Hmm, toch nog een 1800 meter!
We zitten nu echt diep in de Ardennen. De streek is dun bevolkt. het is er armtierig. Kleine boerderijtjes met een dampende mesthoop voor de deur, waarin wat kippen lopen te scharrelen. De route loopt nu via Tellin, Saint-Hubert naar Herbeumont en naar Virton . Om te eindigen in Torgny. onze provincie Luxemburg heeft een ander landschap da de provincie Namen. Minder geaccidenteerd , glooiender en zeker als de zon schijnt (en dat deed ze vandaag!) idylisch en wonderschoon. Echt waar.
We zitten allemaal met dikke benen en we moeten nog 110 km. De ervaring heeft ons geleerd dat de parcoursbouwer ons over elke molshoop, elk haast onbegaanbaar pad, elke hindernis die hij kan vinden , stuurt. We weten dus wat ons te wachten staat. Het parcours wordt minder technisch; langere klimmen, langere afdalingen. Maar het blijft vooral had labeur. De zon is gaan schijnen en dat geeft ons goede luim. Er wordt gelachen en gegrapt en de Gust gaat, nooit gezien, demarages plaatsen bergop.
Ergens ten velde rijden we naast een grote boerderij. We komen juist uit een modderpad en de boerin staat ons aan te gapen en ze roept ons boos toe: "Vanwaar komen jullie? Dit is hier privé!" Camiel roept terug: "Van veussel" Altijd een correcte en beleefde kerel, die Camiel
Kort na de middag vangt den Dirk ons op voor een pauze. Hij heeft de tafel terug buitengezet en er zowat een overvloedige Breugheltafel van gemaakt. Nog zeventig kilometer te gaan en we proberen in te schatten wanneer we Torgny zullen bereiken. Als we 15 km per uur kunnen aanhouden, zo rekenen we, moeten we tegen 19 uur Torgny bereiken.
Greet, Viv en Rit maken zich ondertussen in Rijkevorsel klaar om ons in Torgny te komen oppikken. Ze hebben een lange autorit voor de boeg.
De zon schijnt en dat geeft ons moed en kracht. Het minder technische parcours maakt het mogelijk dat onze gemiddelde snelheid omhoog gaat. Camiel en Dominique gaan afwisselend kop rijden en leggen er bijwijlen duchtig de pees op. Ik wrijf me de ogen uit als op een stijl stuk Gust , met een klein verzet , iedereen voorbij vlamt!
Als we bij het buitenrijden van Virton het bordje "Torgny 4" zien staan, is het voor iedereen duidelijk : we did it!
Zij aan zij rijden we door het Provencaals aandoende dorpje Torgny. Apetrots en uitgelaten als schoolkinderen .
Waar de paal staat, vertel ik hier niet; Voor diegenen die ooit de uitdaging willen aangaan, het is gewoon leuker om hem zelf te zoeken.
Het is helemaal fout natuurlijk maar wanneer we de paal gevonden hebben, gooien we onze fiets in het gras en drinken geen recupdrank maar trappist uit plastieken bekertjes. Heerlijke ontlading!!!
We zitten nu echt diep in de Ardennen. De streek is dun bevolkt. het is er armtierig. Kleine boerderijtjes met een dampende mesthoop voor de deur, waarin wat kippen lopen te scharrelen. De route loopt nu via Tellin, Saint-Hubert naar Herbeumont en naar Virton . Om te eindigen in Torgny. onze provincie Luxemburg heeft een ander landschap da de provincie Namen. Minder geaccidenteerd , glooiender en zeker als de zon schijnt (en dat deed ze vandaag!) idylisch en wonderschoon. Echt waar.
We zitten allemaal met dikke benen en we moeten nog 110 km. De ervaring heeft ons geleerd dat de parcoursbouwer ons over elke molshoop, elk haast onbegaanbaar pad, elke hindernis die hij kan vinden , stuurt. We weten dus wat ons te wachten staat. Het parcours wordt minder technisch; langere klimmen, langere afdalingen. Maar het blijft vooral had labeur. De zon is gaan schijnen en dat geeft ons goede luim. Er wordt gelachen en gegrapt en de Gust gaat, nooit gezien, demarages plaatsen bergop.
Ergens ten velde rijden we naast een grote boerderij. We komen juist uit een modderpad en de boerin staat ons aan te gapen en ze roept ons boos toe: "Vanwaar komen jullie? Dit is hier privé!" Camiel roept terug: "Van veussel" Altijd een correcte en beleefde kerel, die Camiel
Kort na de middag vangt den Dirk ons op voor een pauze. Hij heeft de tafel terug buitengezet en er zowat een overvloedige Breugheltafel van gemaakt. Nog zeventig kilometer te gaan en we proberen in te schatten wanneer we Torgny zullen bereiken. Als we 15 km per uur kunnen aanhouden, zo rekenen we, moeten we tegen 19 uur Torgny bereiken.
Greet, Viv en Rit maken zich ondertussen in Rijkevorsel klaar om ons in Torgny te komen oppikken. Ze hebben een lange autorit voor de boeg.
De zon schijnt en dat geeft ons moed en kracht. Het minder technische parcours maakt het mogelijk dat onze gemiddelde snelheid omhoog gaat. Camiel en Dominique gaan afwisselend kop rijden en leggen er bijwijlen duchtig de pees op. Ik wrijf me de ogen uit als op een stijl stuk Gust , met een klein verzet , iedereen voorbij vlamt!
Als we bij het buitenrijden van Virton het bordje "Torgny 4" zien staan, is het voor iedereen duidelijk : we did it!
Zij aan zij rijden we door het Provencaals aandoende dorpje Torgny. Apetrots en uitgelaten als schoolkinderen .
Waar de paal staat, vertel ik hier niet; Voor diegenen die ooit de uitdaging willen aangaan, het is gewoon leuker om hem zelf te zoeken.
Het is helemaal fout natuurlijk maar wanneer we de paal gevonden hebben, gooien we onze fiets in het gras en drinken geen recupdrank maar trappist uit plastieken bekertjes. Heerlijke ontlading!!!
 |
aan de Franse grens. Nog 20 km te gaan. |
 |
grenspaal gevonden tussen de struiken! |
 |
breugheltafel onder de brug van de snelweg. Catering Dirk Renders! |
Reacties
Een reactie posten